In het begin van de zomer kwamen twee jonge mensen in Morganton aan. Morganton was niet veel meer dan een lange, modderige straat met palen die in modderpoelen stonden, en hier en daar wat winkels. Er stond ook een huis waar het hof periodiek zitting hield, en in de hoofdstraat kon men ver in het westen een blauwe muur uit het heuvelachtige landschap zien oprijzen: een bergketen, de hoogste in de oostelijke helft van het continent. Mooney en Imy Wright hadden belangstelling voor deze bergen, want ze wilden land hebben, een plek waarop ze zich konden vestigen, maar men had hun verteld dat er geen mensen woonden, dat het een domein van wilde dieren was.