In Louteringsberg beschrijft Thomas Merton zijn eigen spirituele ontwikkeling, tot aan zijn stap naar het klooster. Bij verschijning in 1948 maakte het boek onmiddellijk grote indruk. Waarom? “Omdat het geschreven is vanuit de stilte en van daaruit de kern van de verdwaasde poppenkast, die wij het moderne leven noemen, blootlegt” zo schreef Michel van der Plas in Elseviers weekblad. Het boek wordt een hedendaagse versie van de Belijdenissen van Augustinus genoemd. Vandaag lijkt de aantrekkingskracht van de kloosterlijke stilte groter dan ooit. Thomas Merton verstaat als een van de weinigen de kunst om in een eerlijke en tegelijk poëtische taal zijn weg naar God te verwoorden, zonder daarbij wereldvreemd te worden. Deze combinatie van verstilling en betrokkenheid zorgt voor een wereldwijde revival van de belangstelling voor zijn werk. Ook in Duitsland werd Louteringsberg onlangs opnieuw uitgebracht. In een van zijn bekendste boeken, Vreemdeling in het paradijs , beschrijft Henri Nouwen zijn verblijf van zeven maanden in het trappistenklooster van Gethsemani in de VS. Het was in deze abdij dat een veelbelovende jongeman in 1942 een briljante carriëre opgaf om in te treden in het klooster: Thomas Merton. Hij zou zich ontwikkelen tot een van de meest invloedrijke spirituele figuren van de twintigste eeuw. Vanuit zijn afzondering bleef hij intens betrokken bij de wereld en communiceerde hij met wereldleiders. Op reis naar het Verre Oosten kwam hij in 1968 door een tragisch ongeval om het leven.